-
1 dokonać życia
= dokonać żywota книжн. сконча́ться, умере́ть -
2 dokonać żywota
= dokonać życia -
3 dokonać
глаг.• достигать• завершать• свершить• совершать• совершить* * *провести, свершить, совершитьprzen. pot. dobić, wykończyć разг. доконать* * *dokona|ć\dokonaćny сов. czego совершить, сделать что;\dokonać odkrycia сделать открытие; \dokonać wyboru сделать выбор, избрать, выбрать;
\dokonać otwarcia, zamknięcia czegoś открыть, закрыть что-л.;\dokonać zamachu совершить покушение;
\dokonać przeróbki czegoś переделать что-л.;● \dokonać życia (żywota) книжн. скончаться, умереть; \dokonać dzieła całego życia завершить труд всей жизни
* * *dokonany сов. czegoсоверши́ть, сде́лать чтоdokonać odkrycia — сде́лать откры́тие
dokonać wyboru — сде́лать вы́бор, избра́ть, вы́брать
dokonać otwarcia, zamknięcia czegoś — откры́ть, закры́ть что́-л.
dokonać zamachu — соверши́ть покуше́ние
- dokonać żywotadokonać przeróbki czegoś — переде́лать что́-л.
- dokonać dzieła całego życia -
4 dokonać dzieła całego życia
заверши́ть труд всей жи́зни
См. также в других словарях:
dokonać — dk I, dokonaćam, dokonaćasz, dokonaćają, dokonaćaj, dokonaćał, dokonaćany dokonywać ndk VIIIa, dokonaćnuję, dokonaćnujesz, dokonaćnuj, dokonaćywał, dokonaćywany a. I, dokonaćam, dokonaćasz, dokonaćają, dokonaćaj 1. «zrobić coś, doprowadzić do… … Słownik języka polskiego
dokonać — podn. Dokonać życia, żywota, dni «umrzeć»: Owdowiawszy, dokonała Jadwiga żywota jako mniszka w Gnieźnie. P. Jasienica, Polska Piastów. Coś dokonuje reszty zob. reszta 2. Dokonać cudu (cudów) zob. cud 6 … Słownik frazeologiczny
życie — 1. Bez życia «bez zapału, mało energicznie» 2. Brać, traktować życie lekko «być lekkomyślnym, postępować lekkomyślnie, beztrosko, niczym się nie przejmując»: Podziwiał jego odwagę brania życia lekko i nieodpowiedzialnie, jakby to było majowe… … Słownik frazeologiczny
dokonywać — podn. Dokonać życia, żywota, dni «umrzeć»: Owdowiawszy, dokonała Jadwiga żywota jako mniszka w Gnieźnie. P. Jasienica, Polska Piastów. Coś dokonuje reszty zob. reszta 2. Dokonać cudu (cudów) zob. cud 6 … Słownik frazeologiczny
obrachunek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. obrachuneknku {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} obliczanie różnicy pomiędzy stratami a zyskami; także: wynik takiego obliczania; bilans : {{/stl 7}}{{stl 10}}Końcowy obrachunek.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
morderstwo — n III, Ms. morderstwowie; lm D. morderstwoderstw «przestępstwo polegające na pozbawieniu życia człowieka; mord, zabójstwo» Bestialskie, potworne morderstwo. Morderstwo rabunkowe, skrytobójcze. Masowe morderstwo. Morderstwo w stanie afektu.… … Słownik języka polskiego
postawić — dk VIa, postawićwię, postawićwisz, postawićstaw, postawićwił, postawićwiony 1. «stawiając umieścić gdzieś jakąś rzecz (rzadziej osobę) we właściwej dla niej pozycji; ustawić» Postawić wazon z kwiatami na stole. Postawić laskę w kącie. Postawić… … Słownik języka polskiego
poświęcić — dk VIa, poświęcićcę, poświęcićcisz, poświęcićświęć, poświęcićcił, poświęcićcony poświęcać ndk I, poświęcićam, poświęcićasz, poświęcićają, poświęcićaj, poświęcićał, poświęcićany 1. «oddać, złożyć coś w ofierze; wyrzec się czegoś dla kogoś lub dla… … Słownik języka polskiego
wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… … Słownik języka polskiego
zabójstwo — n III, Ms. zabójstwowie; lm D. zabójstwoójstw «zabicie kogoś, przestępstwo polegające na umyślnym pozbawieniu człowieka życia; morderstwo» Skryte, rozmyślne zabójstwo. Zabójstwo w afekcie, z premedytacją. Odpowiadać za usiłowanie zabójstwa.… … Słownik języka polskiego
zamach — m III, D. u; lm M. y 1. «działanie mające na celu odebranie komuś życia, naruszenie lub odebranie czyjejś własności, targnięcie się, porwanie się na coś lub na kogoś, przeciw czemuś lub komuś» Niedoszły, nieudany, planowany zamach. Zamach bombowy … Słownik języka polskiego